«Μασήσαμε κάποια στιγμή, αλλά υπάρχουν και όρια…»

Η Παναγιώτα Βλαντή στέλνει μηνύματα… επανάστασης από τη σκηνή του «Αγγέλλων Βήμα


Culture // Θέατρο //
23 Απριλίου 2012 // 16:21

Το Αγγέλων Βήμα πιστό στις καλές παραγωγές εμπλουτίζει το ανοιξιάτικό πρόγραμμά του με άρωμα… Κούβας. Στις 25 Απριλίου κάνει πρεμιέρα το βραβευμένο με Pulitzer έργο «Cuba Libre» του Κουβανού συγγραφέα Nilo Cruz.
Η Παναγιώτα Βλαντή υποδύεται μια γυναίκα που συγκρούεται με την ... ένστολη εξουσία στο ρυθμό της Αβάνας. Τη συναντήσαμε για να μάθουμε περισσότερα για το έργο που σκηνοθετεί η Αναστασία Ρεβή με στοιχεία …σινεμά αλλά η κουβέντα μας έφτασε και ως τις εκλογές της 6ης Μαϊου…

Συνέντευξη στη Μαριάνθη Κουνιά / mfkounia@hotmail.com


Cuba Libre, ένα έργο στους ρυθμούς της Αβάνας. Τι πραγματεύεται το έργο;

Ναι. Είναι έργο ενός κουβανού συγγραφέα, ο οποίος στηρίζεται σε πραγματικά γεγονότα. Μιλάει για τον εγκλεισμό. Είναι ένα πολιτικοερωτικό έργο θα λέγαμε. Με αφορμή την πολιτική κατάσταση της Κούβας το ‘90-‘95 ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια μας η ζωή δύο γυναικών που είναι έγκλειστες στο σπίτι τους. Τις επισκέπτονται δύο άνδρες που είναι καταλύτες στη ζωή τους, ο Ανθυπολοχαγός και ένας κουρδιστής πιάνου. Έτσι οι δύο γυναίκες ζουν τον έρωτα μέσα στα δύσκολα χρόνια.

Έχει επαναστατικό χαρακτήρα;

Έχει επαναστατικό χαρακτήρα και ότι γεννάει η επανάσταση. Υπάρχουν ο απαγορευμένος έρωτας, η ανάγκη για επαφή, η ανάγκη για επανάσταση και η ανάγκη για ελευθερία.

Εσένα σου αρέσει η επανάσταση ή προτιμάς τους ήρεμους τρόπους αντίδρασης;

Νομίζω ότι είμαι πιο πολύ της επανάστασης! Όμως, μου αρέσει η έκρηξη μόνο όταν χρειάζεται και όταν είναι απαραίτητη. Έκρηξη για την έκρηξη δεν έχω κάνει ποτέ. Αν σκεφτείς ότι για να κάνω αυτή τη δουλειά (του ηθοποιού) επαναστάτησα στο σπίτι μου, είναι μια επανάσταση! Και στην προσωπική μου ζωή έχω κάνει μερικές επαναστάσεις. Δεν είμαι άνθρωπος που θα βολευτώ εύκολα. Κι αν με δεις κάπου να λιμνάζω, δεν είναι από βόλεμα. Είναι από ανάγκη να βρίσκομαι κάπου. Δε βολεύομαι. Είμαι παρορμητική. Επαναστατώ όταν νιώθω ότι με ενοχλεί κάτι. Θα το χτυπήσω το χέρι στο τραπέζι.

Είχες κάνει επανάσταση και για να γίνεις ηθοποιός;

Ναι! Ήταν η επανάστασή μου αυτή στην ηλικία των 18 χρονών. Έφυγα από το σπίτι, όταν κανείς δεν το ήθελε. Βέβαια πολύ διαφορετική με αυτήν την επανάσταση της ηρωϊδας που υποδύομαι. Η ηρωϊδα του Cuba Libre βιώνει μια πολιτική επανάσταση με μανιφέστα, άλλο τρόπο σκέψης, διεκδίκηση ελευθερίας…

Στους αγανακτισμένους το καλοκαίρι είχες πάει;

Ε, βέβαια. Είχα πάει. Είχα και έχω θυμώσει πάρα πολύ και θα θυμώσω ακόμα πιο πολύ μετά τις εκλογές… Αναμένω το αποτέλεσμα. Είμαι θυμωμένη γιατί ξαφνικά έγιναν απροκάλυπτα κάποια πολύ άσχημα πράγματα. Και ο έλληνας οφείλει από εδώ και πέρα να στηριχτεί στη σκέψη του και να αφήσει το βόλεμα. Πρέπει να αλλάξει τον τρόπο σκέψης του. Να σεβαστούμε και να ακουμπήσουμε και λίγο στον διπλανό μας και να μην κοιτάμε μόνο τον εαυτό μας. Το καλοκαίρι ήμουν πάρα πολύ θυμωμένη.

Δηλαδή είχες κατέβει στο Σύνταγμα και φώναζες;

Ήμουν στο Σύνταγμα και στα Προπύλαια με τους πανεπιστημιακούς, όπως όλος ο κόσμος. Είχα θυμώσει πολύ με το ότι «έγιναν λάθη, αλλά θα τα πληρώσουν μόνο κάποιοι». Αυτό με είχε ενοχλήσει και με ενοχλεί ακόμα πολύ. Με ενοχλεί που ακούω κατά καιρούς «άνοιγμα λογαριασμών, εφορίες, φορολογικά μέτρα»… Αυτό το τσάκισμα με ενοχλεί. Δεν είμαι υπέρ της φοροδιαφυγής. Αλλά θυμώνω με τον τρόπο με τον οποίο γίνεται, δηλαδή ότι πάλι λίγοι την πληρώνουν τη δουλειά. Και πάλι υπάρχουν κάποιοι που την γλυτώνουν. Γιατί όταν βγάζεις στο σφυρί τη χώρα σου και προσπαθείς να την «νοικοκυρέψεις», που το έχω ακούσει 500 φορές, δεν κάνεις εξαιρέσεις! Η χτυπάς γενικά ή δεν χτυπάς καθόλου! Τα μπαλκονάτα λόγια έχουν κουράσει. Μασήσαμε κάποια στιγμή, πιστέψαμε αλλά υπάρχουν και όρια….

Εσύ έχεις περάσει δύσκολα σε προσωπικό ή επαγγελματικό επίπεδο; Τι μήνυμα δίνεις;

Φυσικά έχω περάσει δύσκολα, όπως όλος ο κόσμος. Και εγώ έχω δάνεια. Εχω μια δουλειά, που περνάει πολύ μεγάλη κρίση και αγωνιώ πολύ για το μέλλον μου. Το μήνυμα για τις δυσκολίες είναι να αλλάξουμε τη σκέψη μας…

Αγωνία έχεις για τα επαγγελματικά σου;

Φυσικά. Δεν ξέρω τι μου ξημερώνει. Η δουλειά μας έτσι κι αλλιώς έχει από τη φύση της μια ανασφάλεια. Αλλά τώρα είναι αλλιώς τα πράγματα. Στην αρχή ήμουν λίγο μουδιασμένη με όλο αυτό. Δε φανταζόμουν το μέγεθος. Τώρα το εμπεδώσαμε όλοι οι Έλληνες. Έχω στεναχωρηθεί πολύ με τη μείωση των συντάξεων. Σκέφτηκα ότι δουλεύεις μια ζωή για να πάρεις μια σύνταξη και ξαφνικά βγαίνει κάποιος και σου λέει δε θα την πάρεις.

Πιστεύεις ότι φταίμε κι εμείς οι απλοί πολίτες κατά ένα μέρος;

Εννοείται. Έχουμε ευθύνη για αυτούς που έχουμε ψηφίσει. Γιαυτό περιμένω πως και πως τις εκλογές. Είμαι πολύ περίεργη να δω τι θα γίνει με τα δύο μεγάλα κόμματα.

Για την κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος δεν φταίνε και οι πολίτες; Με τα ρουσφέτια; Τις επιδοτήσεις;

Ένα λεπτό. Ποιοι πολίτες φταίνε; Οκ με τα ρουσφέτια. Αλλά οι πολιτικοί τα έκαναν τρόπο ζωής όλα αυτά στους έλληνες και τους καμαρώναμε γιαυτά. Τους λέγαμε μάγκες. Κι εσύ τι θα κάνεις; Τη στιγμή που το κράτος σε αναγκάζει να τα ακολουθήσεις αυτά. Ζούσαμε σε ένα σύστημα που σε ανάγκαζε να ζεις έτσι. Δηλαδή να κάνεις «παράνομα» πράγματα, μη νόμιμα. Και τώρα με τη φοροδιαφυγή βλέπεις ότι πιάνουν κάποιους, και καλά κάνουν, αλλά μερικοί μένουν στην απέξω πάλι… Και πάλι γίνονται σπατάλες.

Ναι αλλά αν παραδεχόμαστε κι εμείς ότι κάπου φταίξαμε, θα μπαίναμε πιο γρήγορα σε ένα δρόμο διεξόδου….

Βέβαια. Αλλά δεν νομίζω ότι δεν το έχουμε παραδεχτεί. Δε νομίζω ότι οι έλληνες λένε «εμείς δε φταίμε πουθενά»…. Εγώ τουλάχιστον ξέρω ότι φέρω ευθύνη, από τη στιγμή που ψήφιζα κάποιους. Εμείς μια φορά μιλάμε. Στην ψήφο μας. Φυσικά φταίμε. Μετά από όλο αυτό το ξεμπρόστιασμα, περιμένω να δω με τις εκλογές τι έχει σκεφτεί ο έλληνας. Θυμώνω με κάποιους που μου λένε «δε θα πάω να ψηφίσω». Όχι, πρέπει να πάμε όλοι να ψηφίσουμε. Και το λευκό κάτι σημαίνει.

Με έπεισες λοιπόν ότι κι εσύ προτιμάς την επανάσταση και όχι τους ήρεμους τρόπους…

Είναι δυνατόν να μας κόβουν δουλειές, μισθούς, συντάξεις δουλεύοντας μια ζωή; Εχω γονείς που παίρνουν σύνταξη. Δεν μπορώ να τα σκέφτομαι αυτά… Εγώ μεθαύριο τι θα κάνω με τη δουλειά μου; Τα παιδιά. Η ανηψιά μου που τελείωσε τώρα τη σχολή της. Που θα πάει, που θα δουλέψει; Δεν μπορώ να κάτσω και να πω «Ωχ αδελφέ». Δεν γίνεται. Είμαι πάρα πολύ θυμωμένη μαζί τους!

Επιτρέπεις να σε τσαλακώνει ένας ρόλος;

Είναι το μόνο που επιτρέπω στον εαυτό μου και θέλω να κάνω. Να τσαλακώνομαι. Μου αρέσει η μεταμόρφωση. Δε θέλω να κάνω μόνο comme il faut πράγματα. Πολύ ωραία και αυτά, θα τα κάνω. Αλλά όχι μόνο. Θέλω να τσαλακώνομαι και να κάνω πράγματα που με πάνε λίγο παρακάτω.

Όπως και να έχει, είσαι μια πολύ όμορφη κοπέλα και αυτό είναι ένα όπλο στα χέρια σου.

Μεγάλο όπλο και πολύ με βοήθησε εως τώρα.

Προσέχεις το σώμα σου; Γυμνάζεσαι;

Αυτό θα το πρόσεχα έτσι κι αλλιώς και ηθοποιός να ήμουν. Από μικρή μου άρεσε η γυμναστική και η υγιεινή ζωή. Δεν το κάνω επειδή μου το έχουν επιβάλλει, αλλά επειδή μου αρέσει. Δεν πίνω, δεν καπνίζω. Δεν είναι του στυλ μου. Όταν δουλεύω, προσέχω πάρα πολύ τα ξενύχτια μου, δε βγαίνω.

Θα τολμούσες να έκανες πλαστική αργότερα, αν χρειαζόταν;

Κοίτα, ενώ στο θέατρο μου αρέσει πολύ η μεταμόρφωση, με τις πλαστικές φοβάμαι πάρα πολύ! Φοβάμαι ότι θα αλλάξει το πρόσωπό μου και δε θα είμαι αυτή που ξέρανε. Ειδικά με το botox είμαι πολύ αρνητική. Και λόγω δουλειάς δε θέλω να παραλύσουν οι μύες του προσώπου μου. Φοβάμαι. Βέβαια, χρόνια παιδεύομαι με την ακμή και κάνω διάφορα στο πρόσωπό μου, αλλά για ριζοσπαστικές αλλαγές, όχι.

Σε έχει στιγματίσει κάποιος ρόλος πιο πολύ από τους υπόλοιπους;

Υπάρχουν πολλοί τέτοιοι ρόλοι. Θα ήταν αδικία να πω μόνο έναν. Χαρακτηριστικά θα σου πω ότι ένας πολύ δυνατός ρόλος ήταν η ΄Ελενα από το Θείο Βάνια ή τα Οργισμένα Νιάτα και από την τηλεόραση θα έλεγα το «Βίο Ανθόσπαρτο» και τα «Μαύρα Μεσάνυχτα»

Γάμος και παιδί; Τα σκέφτεσαι;

Αγαπώ πάρα πολύ τα παιδιά. Σχετικά με το γάμο, ζω με έναν άνθρωπο και είναι σαν γάμος αυτό. Για το χαρτί κλπ, δεν ξέρω, αλλά δε λέω ποτέ όχι. Δεν είμαι αφοριστική, το έκανα μικρή αυτό και δε θέλω να το ξανακάνω… Το παιδί είναι κάτι που πραγματικά θέλω πολύ. Θα δούμε… Δεν αγχώνομαι. Θέλω τα πράγματα να έρχονται ομαλά. Άλλωστε αυτά γίνονται μόνο από μεγάλους έρωτες και δυνατές σχέσεις.

Καλλιτεχνικά ετοιμάζεις κάτι άλλο;

Ναι, μια ταινία που μάλλον θα αρχίσει γυρίσματα μέσα στο καλοκαίρι. Δεν έχει καθοριστεί ακόμα το καστ για να σου πω περισσότερα στοιχεία. Είναι μαύρη κωμωδία γραμμένη από τα παιδιά που έγραψαν και τα «μαύρα μεσάνυχτα», τη Δ.Σακαλή και το Β.Ρίγδα. Προς το παρόν έχω ρίξω το βάρος μου στην παράσταση Cuba Libre, όπου συμμετέχω με τους καλούς συναδέλφους μου Α. Καρυστινό, Α.Δρακουλάκη, Α.Γκαγκάρη, Α.Ρεβή. Πέραν του ότι με κέντρισε το θέμα λόγω Κούβας, καθώς πάντα με γοήτευε η ιστορία της Κούβας και οι κουβανοί, με έχει εντυπωσιάσει η σκέψη της σκηνοθέτιδος Αν.Ρεβή, η οποία δουλεύει χρόνια στο Λονδίνο και βλέπει το θέατρο σαν σινεμά. Θέλω να πιστεύω ότι αυτή η παράσταση θα αρέσει, θα είναι κάτι διαφορετικό, γιατί στη σκηνοθεσία δεν ακολουθεί την πεπατημένη. Στο Αγγέλων Βήμα θα παίζουμε, που είναι ένα εξαιρετικό, υπέροχο θέατρο στο κέντρο της Αθήνας με πολύ γενναιόδωρους παραγωγούς που δε συναντάς συχνά…



INFO:

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:
Σκηνοθεσία – Μουσική Επιμέλεια: Αναστασία Ρεβή
Σκηνικά – Κοστούμια: Μαρία Κονομή
Σχεδιασμός Φωτισμών: Γιάννης Κατσαρής
Φωτογραφίες: Έφη Χαλιορή
Με τους (αλφαβητικά): Παναγιώτα Βλαντή, Αργύρη Γκαγκάνη
Αντιγόνη Δρακουλάκη και Αντώνη Καρυστινό

Πρεμιέρα: Τετάρτη, 25 Απριλίου 2012

CUBA LIBRE
του Nilo Cruz (Βραβείο Pulitzer)
(Αρχικός τίτλος: Δυο Αδελφές κι Ένα Πιάνο)

ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ:

Τετάρτη:19.00
Πέμπτη: 20.00
Παρασκευή: 20.00
Σάββατο: 20.00
Κυριακή: 19.00

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:

Τετάρτη - Σάββατο - Κυριακή: Κανονικό εισιτήριο 15 ευρώ - φοιτητικό μειωμένο 10 ευρώ
Πέμπτη & Παρασκευή: Γενική είσοδος 10 ευρώ

Λόγω περιορισμένων θέσεων και για δική σας καλύτερη εξυπηρέτηση, κρατήσεις θέσεων στα τηλέφωνα 210 5242211 & 210 5242213, καθημερινά από τις 11.30 μέχρι τις 14.30 και από τις 18.00 μέχρι τις 22.00.

ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ
Σατωβριάνδου 36 (Μετρό Ομόνοια) τκ 104 31 Αθήνα, Τηλ 210 5242211/ 13 Fax 210 5242212
e-mail info@aggelonvima.gr, www.aggelonvima.gr,

http://www.metrogreece.gr/ArticleDetails/tabid/82/ArticleID/121888/Default.aspx